سوال ریاضی

                                                                 به نام خدا                                   

نام ونام خانوادگی:                                  تکلیف آخر هفته                                     تاریخ

1- الگوها را ادامه دهید.

 1-  6  -  11  -  16  -       -      -       -       -

315  -  415 -  515  -       -         -         -         -

2- با استفاده از ماشین حساب الگوهای زیر ادامه بدهید.

0  -  11  -  22  -  33  -             -               -              -

0  -  14  -  28   -          -           -              -             -

1  -  18  -   35  -           -            -             -              -

3- جاهای خالی را کامل کنید . می توانید از ماشین حساب کمک بگیرید؟

5	35+		15-
		47
				60

5- در کتاب فارسی خواندیم : خاطرات یعنی ، چند خاطره ، خاطره ها – لحظات یعنی چند لحظه ، لحظه ها

 حالا برایم بنویس : قطعات یعنی ............................         موجودات یعنی.....................

 ساعات یعنی ...........................                          کلمات یعنی ...............................

با کلمات زیر جمله بساز.

 بازارچه : .......................................................................................................

 ثبت نام : ..................................................................................................

 صف :.......................................................................................................

 جمعیّت : ................................................................................................

عادت : ..................................................................................................

درس زنگ ورزش را با دقّت بخوان و کلمات زیر را از متن درس پیدا کن وبنویس

	کلماتی که  (ح حت)دارند
	کلماتی که (ض ضبد)دارند
	کلماتی که (ظ )دارند
	کلماتی که (ص صب) دارند
	کلماتی که (ه هب )دارند
	کلماتی که ( ز ) دارند

دانش آموز عزیزم در چند جمله محله ی خود را برایم معرفی کن

.........................................................................................................................................................................................................................................................................................  

آموزشی

سواد رسانه ­ای چیست؟

 ضرورت مطالعه رسانه به سبک انتقادی و منسجم در سال­های اخیر بدیهی شده است، زیرا  رسانه­ها موقعیت مرکزی زندگی فرهنگی و سیاسی ما را در بر گرفته­اند. در واقع ما درباره جهان فراتر از تجربیات مستقیم که از طریق رسانه دریافت می­کنیم می­دانیم. در حقیقت رسانه، بیرون از برنامه آموزشی مدرسه مانده است و گاهی اوقات رسانه­ها به بسیاری از ابعاد جامعه و آگاهی فردی ما غالب می­شود، همین امر موجب می­شود تا رسانه­ها با قدرتشان بر ابعاد ناآگاه زندگی ما تأثیر بگذارند. تعجب­آور نیست که ما می­خواهیم رسانه را مطالعه کنیم؛ بلکه این تعجب­آور است که گام بلندی برای شروع مطالعه برداشتیم.

سواد رسانه­ای به رویه­های درک رسانه­های جمعی و کاربرد آن می­پردازد. و همچنین به دانشجویان کمک می­کند تا درکی آگاهانه و انتقادی درباره ماهیت رسانه­های جمعی، فنون استفاده از آن و توسعه این فنون داشته باشند. به ویژه هدف آموزش سواد رسانه­ای افزایش درک دانشجویان از چگونگی کار رسانه، تولید معنا، ساماندهی و ساخت واقعیت از سوی رسانه است. اساساً آموزش سواد رسانه­ای باید با هدف آموزش دانشجویانی که درکی از رسانه نظیر دانش درباره نقاط قوت و ضعف رسانه، رسانه متعصب و ضروری، نبوغ هنری و حیله­گری درباره رسانه و دانش درباره تأثیرگذاری و تأثیرپذیری رسانه داشته باشد.

مفاهیم کلیدی در سواد رسانه ­ای

برای شرح فرضیات انتقادی ورای آموزش رسانه در زیر مفاهیم کلیدی بسط داده شده است. در کانادا، سواد رسانه­ای بخشی از برنامه آموزش مهارت­های زبانی (مهارت­های دوازدهگانه آموزش زبان) می­باشد. این مفاهیم یک پایه نظری برای همه برنامه­های آموزش سواد رسانه­ای فراهم می­کند و همچنین به معلمان زبان رسانه ای و چارچوب آن را برای بحث و گفتگو ارائه می دهد.

۱٫     همه رسانه­ها ساختارمند هستند

رسانه با دقت ساختارهای زیرکانه­ای ارائه می­کند که بسیاری از تصمیم­گیری­ها و نتایج را از عوامل تعیین­کننده منعکس کنند. بیشتر دیدگاه ما نسبت به واقعیت بر مبنای پیام های رسانه­ای است که پیش­ساخته هستند و حاوی نگرش­ها، تفسیرها و نتایجی است که تقریباً شکل گرفته است. رسانه تا اندازه زیادی برداشت­هایی از واقعیت برای ما ارائه می­کند. زمان تحلیل یک متن رسانه­ای به این نکات توجه می­کنیم: این پیام چگونه شکل گرفته است؟و چگونه واقعیت را بازنمایی می­کند؟

۲٫     همه افراد پیام­ها را به سختی تفسیر می­کنند.

کسانی که برنامه تلویزیونی یا وب­سایت مشابهی می­بینند اغلب تجربه مشابه ندارند یا با برداشت­های مشابه مواجه نمی­شوند. هر کسی می­تواند یک پیام را با توجه به سن، فرهنگ، تجربیات زندگی، ارزش­ها و عقاید به صورت­های مختلف تفسیر یا قبول کند. زمان تحلیل یک متن رسانه­ای توجه می­کنیم به: چگونه دیگران پیام­ها را به صورت متفاوتی درک می­کنند؟

۳٫     رسانه منافع تجاری دارد.

بیشتر رسانه­ها برای سود ایجاد شده­اند. عموماً تبلیغات بزرگترین منبع درآمدی است. آگهی­های تجاری بدیهی­ترین ابزار تولید درآمد هستند، اگرچه پیام­های تبلیغاتی شکل­های زیادی دارد که شامل بر تبلیغ کالا (به طور مشخص کالایی را در برنامه­ها و فیلم­ها نشان می­دهند)، حمایت­کنندگان، جوایز، تبلیغات سه بعدی و پیمایش در اینترنت، حمایت­های اشخاص مهم یا نام­نویسی برای استادیوم یا تئاتر. در تحلیل این متن رسانه­ای توجه می­کنیم به: چه کسی و چرا متن رسانه­ای را تولید می­کند؟ اگر پیام اقبال عمومی یافت چه کسی سود و چه کسی ضرر می­کند؟

۴٫     رسانه پیام­های ایدئولوژیک و ارزشی دارد.

تولیدکنندگان پیام­های رسانه­ای عقاید، ارزش­ها، باورها و تعصب­هایی دارند. این عوامل می­توانند بر اینکه چه چیزی و چگونه گفته شود تأثیر ­گزارد. تولیدکنندگان باید چیزی که شامل متون رسانه­ای باشد یا نباشد انتخاب کنند، بنابراین هیچ پیام بی­طرف یا عاری از ارزش وجود ندارد. از آنجا که این پیام­ها اغلب از سوی بینندگان زیادی دیده می­شود، می­تواند تأثیر اجتماعی و سیاسی زیادی بر روی افراد داشته باشد. در تحلیل یک متن رسانه­ای به این نکات توجه می­کنیم: چه سبک زندگی، ارزش­ها ودیدگاه­هایی از این پیام بازنمایی یا چشم­پوشی شده است؟ لازم است که پیام­های رسانه­ای درباره موضوعاتی نظیر ماهیت سبک زندگی، واقعیت مصرف­گرایی، نقش زنان، پذیرش اقتدار و میهن پرستی محض رمزگشایی شود.

۵٫     هر رسانه­ای زبان، سبک، تکنیک، اخلاق، باور و اصول هنری خاص خود را دارد.

هر رسانه­ای معنایی خلق می­کنند که به صورت متفاوتی از واژگان، تکنیک­ها و سبک­ها یا اخلاقیات و باورهای خاصی استفاده می­کنند. در یک فیلم یا برنامه تلویزیونی، زمانی که تصویر محو می­شود، آن پیامی از زمان را نشان می­دهد. لینک­های داغ یا دکمه­های جهت­یابی نشان می­دهد که چیزی را که نیاز دارید را در وب سایت پیدا کنید. یک داستان نویس باید از کلمات خاصی برای خلق فضا و شخصیت­ها استفاده کند، در حالی که رسانه از تصویر، متن و صدا استفاده می­کند. در هر زمان، ما ابزار تکنیکی را درک می­کنیم. ما در درک زبان­ رسانه­های مختلف روان و سلیس شدیم و می­توانیم کیفیت هنری آنها را درک کنیم. هنگام تحلیل یک متن رسانه­ای توجه می­کنیم به: چه تکنیکی و چرا استفاده شده است؟ توسعه مهارت­های سواد رسانه­ای ما را قادر می­سازد نه تنها متون رسانه­ای را درک و رمزگشایی کنیم، بلکه از اصول هنری منحصربه فرد هریک از آنها متمتع شویم. تمتع ما از رسانه با آگاهی از چگونگی خلق اشکال و تأثیرات خوشایند افزایش می­یابد.

۶٫     رسانه معانی تجاری دارد.

سواد رسانه­ای بر آگاهی از پایه­های اقتصادی تولیدات رسانه­های جمعی مبتنی است. شبکه­ها دنبال مخاطبانی هستند که از آنها حمایت مالی کنند. دانش در این زمینه به دانشجویان اجازه می­دهد تا درک کنند که چگونه محتوای برنامه، مخاطبان را هدف تبلیغات خودشان کرده­اند و چگونه بینندگان را در گروه­های بازاری ساماندهی کرده­اند. موضوع مالکیت و کنترل اهمیت حیاتی دارد در زمانی که انتخاب­های زیادی در این زمینه وجود دارد ولی با این حال باورهای کمی وجود دارد (نود درصد از روزنامه­ها، مجلات، ایستگاه­های تلویزیونی و شرکت­های نرم­افزار کامپیوتری جهان در مالکیت هفت شرکت ادغام شده می­باشد).

۷٫     رسانه معانی اجتماعی و سیاسی دارد.

یک بعد مهم از سواد رسانه­ای آگاهی از گستره تأثیرات اجتماعی و سیاسی ناشی از رسانه می­باشد. تغییر ماهیت زندگی خانوادگی، استفاده از اوقات فراغت و نتایج مباحثات سیاسی تلویزیونی سه نمونه از این موارد هستند. رسانه­های جمعی تلاش می­کند تا ارزش­ها و نگرش­های اجتماعی را منطقی نشان دهند. رسانه همچنین نقش بزرگی در رسانه­ای کردن حوادث و مسائل جهانی از حقوق مدنی تا تروریسم دارد.

۸٫     در رسانه شکل و محتوا مرتبط با هم هستند

رابطه شکل و محتوا مرتبط با مقاله مارشال مک­لوهان با عنوان «رسانه پیام است» می­باشد. یعنی هر رسانه­ای برنامه و جهت­گیری­های تکنیکی خاص خود را دارد و واقعیت را در شیوه­های منحصربه فردی رمزگذاری می­کند. بنابراین رسانه­های مختلف ممکن است حادثه مشابهی گزارش کنند ولی برداشت­ها و پیام­های متفاوتی ایجاد کنند.

آموزش فارسی

پیوست

متون گوش کن و بگو

درس یازدهم:

«در جنگلی سرسبز، خرگوشی لانه داشت. روزی خرگوش تصمیم گرفت به دیدن عمویش در آن طرف رودخانه برود. امّا با تعجّب دید که پل روی رودخانه، خراب شده است. با خودش گفت: «حالا چه‌طور از رودخانه بگذرم.» به قورباغه‌ای که کنار رودخانه جست‌وخیز می‌کرد، گفت: «اگر جای من بودی، چه‌طور از رودخانه می‌گذشتی؟» قورباغه خندید و گفت: «شنا می‌کردم.» خرگوش گفت: «امّا من که شنا بلد نیستم.»

در همان وقت، گنجشکی آمد و خرگوش سؤال خود را تکرار کرد. گنجشگ در پاسخ گفت: «من اگر جای تو بودم پرواز می‌کردم و به آن طرف رودخانه می‌رفتم.» خرگوش با ناراحتی گفت: «امّا من که نمی‌توانم پرواز کنم.» در  این لحظه، یک فیل بزرگ از راه رسید و گفت: «هیکل من آن‌قدر بزرگ است که به راحتی از رودخانه رد می‌شوم.» خرگوش با خوش‌حالی پرسید: «ممکن است من را بر پشتت سوار کنی و به آن طرف رودخانه ببری؟»  فیل جواب داد: «البته! ولی اگر ‌جای تو بودم، اصلاً به آن طرف رودخانه نمی‌رفتم.» خرگوش با تعجب پرسید: «چرا؟»

فیل خندید و گفت: «برای آن که صبح عمو و پسرعموهایت، بر پشت من سوار شدند و به این طرف آمدند. حالا در لانه‌ات منتظرند که تو برگردی.» خرگوش خیلی خوش‌حال شد و از فیل و گنجشک و قورباغه تشکّر کرد. بعد گفت: «خداحافظ دوستان خوبم. من باید بروم. مهمان‌هایم منتظر هستند.»

*گوش کن و بگو

با دقت به داستان کوتاه گوش کن و سپس ترتیب درست جمله‌های زیر را بگو.

 (....) گنجشک در پاسخ گفت: من اگر جای تو بودم پرواز می‌کردم.

 (....) خرگوش خیلی خوش‌حال شد و از فیل، گنجشک و قورباغه تشکّر کرد.

(1)     روزی خرگوش تصمیم گرفت برای دیدن عمویش به آن طرف رودخانه برود.   

 (....) فیل گفت: اگر جای تو بودم، اصلاً به آن طرف رودخانه نمی‌رفتم.

 (....) خرگوش به قورباغه‌ای که کنار رودخانه بود گفت:‌ «اگر جای من بودی چه‌طور از رودخانه می‌گذشتی؟»

درس دوازدهم:

مادربزرگ همه‌ی فرزندان و نوه‌های خود را برای شام شب عید، به خانه‌اش دعوت کرده بود. قبل از خوردنِ غذا، مریم و نگار برای شستن دست‌ها به حیاط رفتند؛ امّا علی که خسته بود کنار سفره نشست و چون گرسنه بود یک لقمه نان بر دهان گذاشت.

وقتی همه‌ی افراد خانواده دور سفره نشستند، با نام خدا شروع به خوردن غذا کردند.

مریم که احساس می‌کرد خیلی گرسنه است، بیش از اندازه در بشقاب خود غذا کشید. او خیلی تند غذا می‌خورد و لقمه‌های بزرگ برمی‌داشت. امّا محمّد با آرامش و آهسته غذا می‌خورد و از مادربزرگ به خاطر غذای لذیذی که پخته بود تشکر کرد.

مریم به سبب غذای زیادی که خورده بود، دل درد گرفت؛ امّا بقیّه‌ی بچّه‌ها پس از صرف غذا و شکر خداوند، در جمع کردن سفره کمک کردند.

*گوش کن و بگو

با دقّت به این داستان کوتاه گوش کن و کارهای درست و نادرستی که در آن بیان می‌شود به خاطر سپار.

حالا به صورت گروهی در مورد مطالبی که به خاطر سپرده‌اید، گفت‌و‌گو کنید. نیمی از گروه‌ها در مورد کارهای درست و نیم دیگر در مورد کارهای نادرست متن مشورت کنید.

درس چهاردهم:

میخ‌های روی دیوار

پسربچّه‌ای بود که اخلاق خوبی نداشت و خیلی زود عصبانی می‌شد. او هنگام عصبانیّت حرف‌های بدی می‌زد. پدرش جعبه‌ی میخی به او داد و گفت: «هر بار که عصبانی می‌شوی، یک میخ به دیوار بکوب.» روز اوّل، پسر بچه 37 میخ به دیوار کوبید. در چند هفته‌ی بعد، همان‌طور که یاد می‌گرفت چگونه عصبانیتش را کنترل کند، تعداد میخ‌هایی که به دیوار می‌کوبید، کم‌تر می‌شد. او متوجّه شد که عصبانی نشدن، آسان‌تر از کوبیدن میخ‌ها بر دیوار است.

او این نکته را به پدرش گفت و پدر هم پیشنهاد کرد که از آن به بعد، هر روز که توانست جلوی عصبانی شدنش را بگیرد، یکی از میخ‌ها را از دیوار بیرون بکشد.

روزها گذشت و پسربچّه سرانجام به پدرش گفت، تمام میخ‌ها را از دیوار بیرون آورده است. پدر دست پسر را گرفت و کنار دیوار برد و گفت: «پسرم! تو کار خوبی کردی؛ امّا به سوراخ‌های دیوار نگاه کن. دیوار هرگز مثل گذشته‌اش نمی‌شود. وقتی تو در هنگام عصبانیّت حرف‌های بدی می‌زنی، آن حرف‌ها هم ‌چنین آثاری بر جای می‌گذارند. تو می‌توانی چاقویی در دل انسانی فرو کنی و آن را بیرون بیاوری. امّا هزاران بار عذرخواهی هم فایده ندارد. آن زخم، سرجایش می‌ماند. زخمِ حرف‌های بدِ زبان تو هم به اندازه‌یِ زخم چاقو دردناک است.»                                                                                     

* گوش کن و بگو

به داستان گوش کن و آن را به خاطر سپار.

حالا خلاصه‌ی آن را بگو.

 به نظر تو بهترین عنوان برای این داستان چیست؟

درس پانزدهم:

خرس چه گفت؟

روزی از روزها دو دوست با یکدیگر به جنگل رفتند. آن‌ها سرگرم گفت‌وگو و بگو‌ و بخند بودند که ناگهان با خرسی رو‌به‌رو شدند. یکی از آن‌ها که به شدّت ترسیده بود، بالای درختی رفت و میان شاخه‌ها پنهان شد. دیگری که پایین درخت مانده بود و نتوانسته بود خود را به جایی برساند، اوّل دست و پای خود را گم کرد؛ ولی خیلی زود به خود آمد. او روی زمین دراز کشید و خودش را به مردن زد. خرس نزدیک شد. پسرک را بو کرد و به گمان این که او مرده است، رفت. آخر، خرس‌ها جاندارانی را که خودشان نکشته‌اند، نمی‌خورند.

بعد از رفتن خرس، شخصی که بالای درخت رفته بود، پایین آمد و از دوستش پرسید: «خرس مدّت زیادی درِ گوشِ تو حرف زد. راستی او به تو چه می‌گفت؟»

دوستش جواب داد: «خرس به من گفت: از این به بعد حواست را جمع کن و با کسانی که هنگام خطر، تو را تنها می‌گذارند و می‌گریزند، دوست نشو!»

* گوش کن و بگو

به داستان گوش کن و آن را بازگویی کن.

 از این داستان چه درسی گرفتی؟

درس شانزدهم:

مهمان خیلی‌خیلی کوچولو

بخش اوّل داستان

مادر قبل از رفتن، مریم را بغل کرد و بوسید. بعد دستی به سرش کشید و گفت: «مریم‌جان، دختر خوبی باش و مادربزرگ را اذیّت نکن. من خیلی زود با یک مهمان خیلی کوچولو برمی‌گردم. مهمانی که همه دوستش داریم. می‌دانم که تو هم دوستش داری.»

پدر هم با خنده گفت: «بله، مریم‌جان، یک مهمان خیلی‌خیلی کوچولو!»

مریم با تعجّب گفت: «مهمان کوچولو کیست، مادر؟ تو را به خدا بگو!»

مادر، دوباره مریم را بوسید و گفت: «کمی صبر کن دخترم! وقتی برگردم، خودت می‌فهمی!» یک روز گذشت؛ ولی مادر هنوز برنگشته بود. مریم منتظر بود. مرتّب از پنجره، بیرون را نگاه می‌کرد. با بی‌صبری منتظر مادر و مهمان کوچولو بود. خوش‌حال بود که هوا صاف و آفتابی است. می‌توانست برود توی حیاط و بازی کند؛ ولی حوصله‌اش را نداشت. یاد حرف پدرش افتاد: «مهمان خیلی‌خیلی کوچولو!»

بخش دوم داستان

مریم به طرف مادربزرگ رفت. مادربزرگ به پشتی تکیه داده بود و با کاموا بلوز می‌بافت. مریم کنار او نشست و گفت: «پس کی می‌آیند؟ حوصله‌ام سر رفت.»

مادربزرگ سنجاق چارقدش را زیر گلو محکم کرد. مریم را بوسید و با خنده گفت: «صبر داشته باش مریم‌جان، تا یکی – دو ساعت دیگر حتماً می‌آیند. نمی‌خواهی خودت را برای آمدن مهمان کوچولو امّاده کنی؟»

مریم به طبقه‌ی بالا دوید. همان‌طور که لبخند می‌زد، با خود گفت: «مهمان کوچولوی ما خیلی زود می‌آید، چه‌قدر خوب!» او همه‌ی اسباب‌بازی‌هایش را جمع کرد و توی صندوق زرد بزرگی که گوشه‌یِ اتاق بود، ریخت. با یک جاروی کوچک اتاق را جارو زد. تمام خرده‌ریزه‌ها و آشغال‌ها را جمع کرد. بعد دست و صورتش را شست. موهایش را شانه کرد. دندان‌هایش را مسواک زد. بهترین لباسش را پوشید. جلو آیینه ایستاد و با خودش تمرین کرد که چه بگوید و چه‌طور لب‌خند بزند. او با بی‌صبری گفت : «پس کی می‌آید؟»

مریم روی پلّه‌ها ایستاده بود که صدای باز شدن در را شنید. هنوز از پلّه‌ها پایین نیامده بود که صدای بسته شدن در به گوشش رسید. بعد صدای مادر را شنید: «مریم! مریم! کجایی دخترم؟ من برگشتم. بیا این‌جا. مهمان کوچولوی ما آمده. نمی‌خواهی او را ببینی؟»

مریم با عجله از پلّه‌ها پایین آمد. به طرف مادر دوید و محکم او را بغل کرد. مادر با مهربانی به موهای مریم دست کشید و گفت: «به مهمان کوچولویمان نگاه کن!»

پتوی سفیدی توی بغل مادر بود. مریم با تعجّب به پتو نگاه کرد. ناگهان دست کوچکی از پتو بیرون آمد. مریم با خوش‌حالی روی پنجه‌هایش بلند شد و لای پتو را نگاه کرد. چشم‌هایش برق زد. با خنده گفت: «وای خدا! چه‌قدر کوچولوست!» و آرام و آهسته انگشت‌های کوچولویش را ناز کرد.

مادر با خنده، مریم را بوسید و گفت: «چه خواهر مهربانی!»

                                                                                            مژگان شیخی

*گوش کن و بگو

به بخش اوّل داستان گوش کن و ادامه آن را تو بگو.

حالا به بخش دوم داستان گوش کن و آن را با ادامه‌ی داستانی که خودت ساخته‌ای، مقایسه کن.

درس هفدهم:

خرگوش گوش کوتاه

بخش اوّل داستان:

روزی، روزگاری، خرگوش مهربانی بود که با بقیّه‌ی خرگوش‌ها فرق داشت. همه‌ی خرگوش‌ها، گوش‌های درازی داشتند؛ امّا گوش‌های خرگوش مهربان کوتاه بود. او دلش می‌خواست مثل بقیّه‌یِ خرگوش‌ها گوش‌های بلندی داشته باشد؛ امّا نمی‌شد. گوش‌های او از اول کوتاه بود.

با این همه، تمام حیوان‌های جنگل، خرگوش مهربان را دوست ‌داشتند. چرا؟ چون مهربان بود. چون هر وقت کسی احتیاج به کمک داشت، او به کمکش می‌رفت. در بین همه‌ی حیوان‌ها، فقط روباه پیر، دشمن خرگوش بود و او را "گوش کوتاه" صدا می‌زد.

روباه پیر، چند بار نقشه کشید که خرگوش مهربان را به خانه‌اش دعوت کند تا در را به رویش ببندد و او را شکار کند و بخورد؛ امّا خرگوش مهربان، گول حرف‌های روباه را نمی‌خورد و به خانه او نمی‌رفت.

روزی از روزها، روباه پیر با خودش گفت: «نه! من نباید از این خرگوش فسقلی شکست بخورم. باید هر طور شده او را بگیرم و یک لقمه کنم. حالا نشانش می دهم.»

روباه نشست، فکر کرد و نقشه‌ی دیگری کشید. روباه از خانه‌اش بیرون رفت. همان‌طور که راه می‌رفت، آه و ناله می‌کرد. سرفه می‌کرد، عطسه می‌کرد. طوری این کارها را می‌کرد که همه‌ی حیوان‌ها خیال کردند که او مریض است. بعد به خانه برگشت، رختخوابش را پهن کرد و خوابید. هر وقت کسی از جلوی خانه‌اش رد می‌شد، روباه صدای ناله‌اش را بلند می‌کرد. حالا دیگر همه‌ی حیوان‌ها، باور کرده بودند که روباه پیر، راستی راستی مریض است.

بخش دوم داستان:

روزی، لاک‌پشت که همسایه روباه بود، به خانه او رفت تا احوالش را بپرسد. لاک‌پشت کمی کنار روباه نشست، حالش را پرسید و با او حرف زد. وقتی می‌خواست به خانه‌اش برگردد، روباه پیر گفت: «ای همسایه، حال و روز من را که می‌بینی. پیر و ناتوان شده‌ام. مریض و بیچاره در رختخواب افتاده‌ام. به این خرگوش مهربان بگو، به این‌جا بیاید و کمی به من کمک کند.»

لاک‌پشت دلش به حال روباه پیر سوخت. از خانه‌اش بیرون رفت، در جنگل گشتی زد و خرگوش مهربان را پیدا کرد و پیغام روباه پیر را به او داد.

خرگوش مهربان با خودش گفت: «روباه پیر، همیشه مرا اذیّت کرده است. او دشمن است، ولی حالا اگر راستی راستی بیمار شده باشد، باید به کمکش بروم و کارهایش را انجام دهم؛ امّا اگر باز هم نقشه‌ای کشیده باشد، نباید گول او را بخورم.»

خرگوش باهوش کمی فکر کرد. باید راهی پیدا می‌کرد، تا بفهمد که آیا روباه پیر، راستی راستی بیمار است یا نه؟ فکر کرد و فکر کرد تا این‌که راه حلّی به نظرش رسید.

خرگوش باهوش به طرف خانه‌ی روباه راه افتاد؛ امّا وقتی نزدیک خانه رسید، آهسته به پنجره‌ی خانه نزدیک شد و یواشکی سرش را از پنجره به داخل برد. روباه پیر، سالم و سرحال روی رختخوابش نشسته بود.

خرگوش با خودش گفت: « پس باز هم می‌خواستی به من کلک بزنی! باز هم نقشه! ای حقّه باز!»

امّا ناگهان چشم روباه پیر به خرگوش افتاد. روباه زود بلند شد تا پنجره را ببندد و سر خرگوش را گیر بیندازد و او را بگیرد. خرگوش باهوش که فهمیده بود روباه نقشه‌ای برای گرفتن او کشیده است، سرش را بیرون برد. پنجره با شدّت بسته شد؛ امّا گوش‌های خرگوش لای پنجره گیر کرد. خرگوش بیچاره پشت پنجره خانه روباه آویزان ماند. او نمی‌توانست خودش را خلاص کند و از آن‌جا فرار کند. خرگوش، دست و پا می‌زد و با دست به پنجره فشار می‌داد تا گوش‌هایش را بیرون بکشد. گوش‌های او هر لحظه کشیده می‌شدند و دراز و درازتر می‌شدند. خرگوش باز هم زور زد و باز هم گوش‌هایش درازتر شدند. با سر و صدای خرگوش، حیوان‌های دیگر هم آمدند و جلوی خانه روباه جمع شدند. همه فهمیده بودند که روباه باز هم دروغ گفته و مریض نبوده است. آن‌ها پنجره‌ی خانه‌یِ روباه را باز کردند و گوش‌های خرگوش را آزاد کردند؛ امّا همه با تعجّب دیدند که گوش‌های خرگوش دراز دراز شده است، حتّی از گوش همۀ خرگوش‌ها درازتر.

خرگوشِ مهربان، خوش‌حال بود، چون به آرزویش رسیده بود. روباه پیر هم از خجالت، تا مدّت‌ها از خانه‌اش بیرون نیامد. او دیگر نمی‌توانست خرگوش باهوش را مسخره کند و گوش‌کوتاه صدایش بزند.

حسین فتاحی

*گوش کن و بگو

به بخش اوّل داستان گوش کن و ادامه آن را تو بگو.

حالا به بخش دوم داستان گوش کن و آن را با ادامه‌ی داستانی که خودت ساخته‌ای، مقایسه کن.

آموزش علم سوم

علوم سوم ابتدایی ( بخش پنجم _گرما و مواد «  1  » )

تبدیل جامد و مایع به یکدیگر: ‌اگر مواد جامد به اندازه کافی گرم شوند، به مایع تبدیل می شوند. تبدیل مواد جامد به مایع ذوب شدن نام دارد. ذوب شدن یعنی مایع شدن.
تبدیل مایع به جامد و انجماد: مواد مایع اگر به اندازه کافی سرد شوند، به جامد تبدیل می شوند. تبدیل مایع به جامد انجماد نام دارد. انجماد به معنی جامد شدن است.
تبدیل مایع و گاز به یکدیگر: ‌آب دریا بخار می شود. بخار آب یک گاز است. معمولاً در هوا مقداری بخار آب وجود دارد. ولی دیده نمی شود، تبدیل شدن مایع به گاز تبخیر نام دارد. تبخیر یعنی بخار شدن.
اگر گازها به اندازه کافی سرد شوند به مایع تبدیل می شوند.

مطالب تکمیلی

1- در اطراف ما مواد به سه حالت جامد و مایع و گاز دیده می شوند.
2- ذوب به معنی مایع شدن است.
3- بخار آب یک گاز است.
4- از تبخیر آب بر اثر گرما بخار به وجود می آید.
5- تبدیل آب به یخ را انجماد می گوییم.

سوالات تشریحی
1- ذوب شدن یعنی چه؟

تبدیل مواد جامد به مایع ذوب شدن نام دارد.

2- قطره های شمع پس از افتادن در بشقاب چه تغییری می کنند؟

قطره های مایع به جامد تبدیل می شود.

3- آیا تا به حال فکر کرده اید چرا لباس های شسته شده پس از مدتی خشک می شوند؟

زیرا بر اثر گرما آب داخل آنها بخار می شود.

4- چرا زمین های خیس پس از مدتی خشک می شوند؟

چون تابش آفتاب یا گرما باعث می شود تا آب های روی زمین بخار شوند.

5- هنگام خشک شدن سبزی چه تغییر حالتی روی می دهد؟  تبخیر

6- اگر آب همیشه به صورت مایع بماند چه می شود؟

هیچ ابری درست نمی شود و بارندگی نخواهد بود و خشکسالی و مرگ موجودات زنده رخ خواهد داد.

7- در یک لیوان کاملاً خشک مقداری آب و یخ بریزید. لیوان را روی میز بگذارید. کمی صبر کنید. به بدنه لیوان دست بکشید. چه می بینید؟

قطره های آب روی بدنه لیوان دیده می شود. زیرا بخار آب درون هوا به بدنه سرد لیوان بر می خورد و به مایع (آب) تبدیل می شود.

8- بخار آب دریا به کجا می رود؟  به هوا

9- در چه صورتی می توان ماده مایع را به جامد تبدیل کرد؟   در صورت قرار دادن ماده مایع در یک جای سرد.

آموزش قرآن

باسمه تعالی

مراحل آموزش روخوانی قرآن کریم

1- بخش‌خوانی با اشاره از لوحه

2- بخش‌خوانی بدون اشاره از کتاب درسی

3- شمرده‌خوانی (مرحله کلمه‌خوانی )

4- شمرده‌خوانی ( مرحله جمله‌خوانی )

5- شمرده‌خوانی ( جمله‌خوانی با لحن عربی )

6- روان‌خوانی

7- ترتیل آموزشی

تذکّر1 : آموزش روخوانی تا مرحله 5 به اتمام میرسد و پس از آن آموزش تجوید مقدماتی آغاز میشود .

تذکر2 : منظور از روان‌خوانی تند خواندن نیست، بلکه نسبت به شمرده‌خوانی سرعت کمی افزایش می‌یابد و آرام خواندن تا مرحله بعد از ترتیل آموزشی باید ادامه داشته باشد.

شمرده‌خوانی (مرحله کلمه‌خوانی)

شمرده‌خوانی پل ارتباطی میان بخش‌خوانی و روان‌خوانی است.

دانش‌آموزانی که مرحله بخش‌خوانی را پشت‌سر گذاشته‌اند، در ادامه روند آموزش روخوانی می‌بایست آیات را به صورت شمرده، آرام و با سرعت کم بخوانند تا به تدریج مهارت‌های لازم جهت روان‌خوانی را به دست آورند.

از آن جایی که دانش‌آموزان به طور معمول تمایل به تند خواندن دارند، فراهم آوردن بستر مناسب جهت شمرده‌خوانی و پرهیز از شتاب‌زدگی و تندخواندن، نیاز به راهکارهایی دارد که در دو بخش زیر بدان اشاره می‌شود:

الف) کلمه‌خوانی : شروع شمرده‌خوانی باید از نزدیک‌ترین نقطه به بخش‌خوانی باشد، در واقع دانش‌آموزانی که در مرحله بخش‌خوانی مهارت خواندن یک بخش از کلمه را به دست آوردند و بعد از مکث، بخش بعدی را می‌خوانند، در مرحله شمرده‌خوانی بر اساس اصل حرکت از آسان به مشکل، به تدریج از کلمات ساده یک بخشی شروع و کلمات دو بخشی، سه بخشی و چند بخشی را به صورت یک جا می‌خوانند و ضمن مکث بین هر کلمه، با آرامش و بدون شتاب‌زدگی شمرده‌خوانی می‌کنند.

تأثیر مکث بین کلمات در شمرده‌خوانی

1- راهکاری است جهت کم‌کردن سرعت، در واقع مکث‌ها، سرعت‌گیرهایی است که از خواندن پشت سر هم و بالارفتن سرعت جلوگیری می‌کند.

2- فاصله مکث باعث بالا رفتن تمرکز و دقّت می‌شود.

3- فاصله مکث باعث ایجاد آرامش روانی می‌شود.

توضیح: بنا به فرض اگر دانش‌آموز به آیه‌ای طولانی و چند خطی برسد، از آن جایی که قرار است تنها یک کلمه را بخواند و بعد از مکث سراغ کلمه بعد برود، با آرامش و دور از اضطراب قرآن می‌خواند.

(در بخش خوانی هم اگر به کلمه‌ای طولانی می‌رسید از آن جایی که قرار بود تنها یک بخش از کلمه را بخواند و پس از مکث سراغ بخش بعدی برود، با خیالی آسوده بخش خوانی می‌کرد.)

4- فاصله مکث بعد از هر کلمه، باعث هماهنگی دانش‌آموزان در هم‌خوانی می‌شود.

5- فاصله مکث بین تمام کلمات، ساده و یا مشکل، علاوه بر ایجاد نظم ذهنی در شیوه خواندن، باعث می‌شود تا دانش‌آموز ضمن خواندن کلمات ساده با افزایش اعتماد به نفس و احساس موفقیت، انگیزه بیشتری در خواندن کلمات مشکل‌تر پیدا کند.

ب) استفاده از غالب آهنگین مشخص با لحنی ساده و ثابت جهت هماهنگ کردن دانش‌آموزان در هم‌خوانی و کنترل سرعت خواندن.

به علاوه خواندن با صوت آهنگین و دلنشین، نسبت به خواندن ساده جذابیت بیشتر و انگیزه بالاتری را در کلاس قرآن به وجود می‌آورد.

ملاحظات شمرده‌خوانی (مرحله کلمه‌خوانی)

- در صورتی که مواردی از اتصالات بین کلمات با فلش وجود داشته باشد، آن کلمات را با هم به صورت متصل می‌خوانند.

- حروف مشدّد که در بخش‌خوانی دوبار تکرار می‌شد، در کلمه خوانی یک بار و با کمی مکث خوانده می‌شود.

- در صورتی که دانش‌آموزی در مراحل اولیه شروع کلمه‌خوانی در میان دو کلمه که با فلش به هم وصل شده‌اند مکث کند، می‌توان از این اشکال چشم‌پوشی کرد تا به تدریج توانایی او در خواندن اتصالات ( کلمات پشت سر هم) بالا برود.

مراحل اجرایی طرح شمرده‌خوانی (مرحله کلمه‌خوانی)

مرحله اوّل: تثبیت الگوی شمرده‌خوانی در ذهن دانش‌آموزان با کمک نوار آموزشی

توضیح: برای تثبیت لحن و قالب شمرده‌خوانی، دانش‌آموزان بخش کوتاهی از تمرینات هر درس را به کمک نوار آموزشی هم‌خوانی می‌کنند و پس از یادآوری شیوه خواندن بقیه تمرینات را بدون استفاده از نوار ابتدا هم‌خوانی و بعد به صورت انفرادی می‌خوانند.

بهتر است در جلسات ابتدایی شروع طرح، حجم بیشتری از آیات به کمک نوار آموزشی تمرین شود و به تدریج میزان پخش نوار کم شده و پس از تثبیت الگو، دیگر لزومی به استفاده از نوار نخواهد بود.

مرحله دوم: انجام تمرینات در بستر و قالب مناسب طبق الگو و بدون استفاده از نوار آموزشی

تقسیم بندی کلی فعّالیت‌های کلاس روخوانی قرآن

مرحله اوّل اجرای طرح شمرده‌خوانی(مرحله کلمه‌خوانی)

1- هم‌خوانی بخشی از آیات درس به کمک نوار آموزشی

2- ادامه هم‌خوانی بقیه آیات درس بدون نوار آموزشی

3- تمرین و مرور آیات درس به صورت انفرادی و یا در قالب گروه‌های دو تا سه نفره

4- پرسش انفرادی

مرحله دوم اجرای طرح شمرده‌خوانی(مرحله کلمه‌خوانی):

1- هم‌خوانی آیات درس بدون نوار آموزشی

2- تمرین و مرور آیات درس به صورت انفرادی و یا در قالب گروه‌های دو تا سه نفره

3- پرسش انفرادی

دلایل اهمیت هم‌خوانی بدون نوار در کلاس‌های آموزش روخوانی

هم‌خوانی هم‌زمان با پخش نوار در شروع آموزش شمرده‌خوانی و در مرحله بعد، هم‌خوانی جمعی دانش‌آموزان بدون پخش نوار، به دلایل زیر از مهم‌ترین و مؤثرترین فعّالیت‌های کلاس روخوانی قرآن می‌باشد:

1- الگو و شیوه شمرده‌خوانی در ابتدای هر جلسه یادآوری می‌شود.

2- اصل مشارکت دانش‌آموزان در فرایند آموزش محقق می‌شود.

3- دانش‌آموز هم می‌شنود و هم می‌خواند و بدین ترتیب آموزش و تمرین توأمان انجام شده و نکات درس جدید و دروس قبل به طور عملی مرور می‌شود.

4- در صورت تکرار دانش‌آموزان بعد از پخش نوار، آفت کم شدن دقّت چشم و اصطلاحاً " تکرار طوطی وار" وجود خواهد داشت، در حالی که در هم‌خوانی همزمان، زمینه‌ای برای بروز این اشکال وجود ندارد.

5- خواندن قرآن با صدای بلند در کلاس به خصوص برای دانش‌آموزان ضعیف و خجالتی عادی شده و از سنگینی فضای کلاس و سختی خواندن قرآن در جمع دانش‌آموزان کاسته می‌شود.

6- از آن جایی که در هم‌خوانی صحت خواندن دانش‌آموزان مورد ارزشیابی قرار نمی‌گیرد، ترس از وجود اشتباهات احتمالی وجود ندارد و دانش‌آموزان با خیالی آسوده قرآن می‌خوانند.

7- در فواصل متن بین کلمات در صورت صلاحدید، معلّم می‌تواند با گفتن جمله کوتاه " یک بار دیگر " از دانش‌آموزان بخواهد تا با دقّت بیشتر کلمه موردنظر را تکرار کند. (بدون قطع صوت و اخلال در خواندن دانش‌آموزان )

ملاحظات هم‌خوانی:

1- تأکید معلم بر هم‌خوانی آیات درس به عنوان فعالیت ثابت در ابتدای تمام جلسات.

2- نظارت جدی و دقیق بر مشارکت فعال دانش‌آموزان در هم‌خوانی و تأکید بر ضرورت خواندن همه دانش‌آموزان و استفاده از روش‌های مختلف تشویقی.

3- مناسب است معلم بعضی از بخش‌های هم‌خوانی را با دانش‌آموزان تکرار کند.

4- اگر دانش‌آموزی کلمه‌ای را اشتباه خواند، نباید با تکرار و تصحیح آن کلمه، باعث ایجاد وقفه و ناهماهنگی شود و بقیه دانش‌آموزان هم نباید به او تذکر دهند. تنها در صورت نیاز، معلم با گفتن عبارت "یک بار دیگر " و یا " تکرار " در فاصله مکث بین کلمات، دانش‌آموزان را به خواندن مجدد آن کلمه راهنمایی می‌کند.

5- فریاد زدن و یا آهسته‌خواندن و مرور آیات در ذهن هیچ‌کدام مناسب نیست، بلکه دانش‌آموزان باید به نحوی واضح و بلند بخوانند که معلّم ضمن حرکت در میان دانش‌آموزان، صدای تک تک آن‌ها را بشنود.

شمرده‌خوانی (مرحله جمله‌خوانی)

پس از تثبیت خواندن قرآن به صورت کلمه کلمه، با حذف فاصله مکث بین کلمات، خواندن عبارت کوتاه قرآنی شروع می‌شود و به تدریج با کسب مهارت لازم عبارات بلندتر تمرین می‌شود.

- سرعت خواندن در جمله‌خوانی نسبت به کلمه‌خوانی تغییر محسوسی نمی‌کند و تنها فواصل مکث بین کلمات حذف می‌شود.

- هم‌خوانی بدون نوار در این مرحله هم مانند دیگر مراحل آموزش روخوانی از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و به دلیل تثبیت شیوه و لحن شمرده‌خوانی که در مرحله قبل(مرحله کلمهخوانی انجام شده، دانش‌آموزان به طور هماهنگ در ابتدای هر جلسه هم‌خوانی آیات درس را انجام می‌دهند.

- رعایت تفاوت‌ها در میزان کشش صداهای کوتاه و کشیده جزء موارد الزامی نمی‌باشد و به تدریج با ادامه تمریناتبه این مهارت خواهند رسید.